-Ej ale wiesz że my się zgubiliśmy?-zapytałem.
-A no tak!
-To chodź weźmiemy konie... I pojedziemy.
-No... no dobrze-powiedziała niechętnie Martina. Wzięliśmy konie i pojechaliśmy.Na początek stępem ale gdy wjechaliśmy na otwartą przestrzeń zapytałem.
-To może galop?
-A musimy?-zapytała patrząc w ziemię.
-No ale czemu nie?-uśmiechnąłem się.
-Bo od tego upadku... No bo ja... No bo ja Fede, ja się boję.
-Dobrze, nic nie szkodzi.-powiedziałem i podjechałem do Martiny żeby ją przytulić
- To może kłusem?-zapytała.
-Ok-odpowiedziałem i pokłusowaliśmy. W końcu dojechaliśmy do takiego lasu.-Kojarzysz to miejsce? Bo ja chyba tak.
<Martina???>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz